urodzenie dziecka w szwajcarii

tak. nie. REKLAMA. Encyklopedia prawa. REKLAMA. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca uwagę na problem, gdy w akcie urodzenia dziecka matka może wpisać fikcyjne dane jego ojca, ale rubryka „ojciec” nie może pozostać pusta. Zdaniem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji propozycja zmian przepisów w tym zakresie jest zasadna. Jeżeli rodzice dziecka nie są małżeństwem, jego ojciec musi zgłosić się do USC w celu uznania ojcostwa we Wschowie. Aby oświadczenie było ważne, matka dziecka musi je potwierdzić w ciągu 3 miesięcy od złożenia oświadczenia przez ojca. W urzędzie można zgłosić tylko dziecko urodzone w Polsce. Urlop rodzicielski trwa w Szwecji 480 dni. Z tego 90 dni przysługuje każdemu z rodziców, czyli 90 dni jest ojca Twojego dziecka i nie możesz go od niego przejąć. Tak samo masz swoje 90 dni. Resztę wykorzystujecie tak, jak się dogadacie. Możesz z tych dni korzystać przez wybrany czas w tygodniu – jak chcecie. W systemie wychowawczym Marii Maontessori bardzo duży nacisk kładzie się na środowisko dziecka i otoczenie, w jakim przebywa. Wszystko to, co otacza dziecko ma wpływ na jego rozwój. Zatem jedną z podstawowych ról wychowawcy jest stworzenie dziecku takiego otoczenia, które zapewni mu optymalny i harmonijny rozwój osobowości. Osoby zatrudnione w oparciu o umowę o pracę, mają prawo do wielu świadczeń z tytułu ubezpieczeń ZUS czy też w związku z innymi, opłacanymi składkami. A jak wygląda kwestia rolników? Czy mogą oni otrzymać rentę z KRUS? Czy mogą skorzystać z opcji sanatorium KRUS albo dostać świadczenia z tytułu urodzenia dziecka albo zasiłek pogrzebowy? Rozwiewamy wszelkie wątpliwości! nonton film love lesson season 2 sub indo. Fot. Fotolia Statystyki nastoletnich ciąż w Polsce i na świecie Problem nastoletnich matek nie jest problemem jednostkowym. Szacuje się bowiem, że spośród 450 mln żyjących obecnie nastolatek w wieku 15–19 lat, ok. 13 milionów rodzi dziecko, co stanowi od 6 do 18% wszystkich kobiet w tym wieku. Oczywiście, w niektórych krajach, np. latynoskich, afrykańskich (gdzie ok. 20% nastolatek zachodzi w ciąże) czy arabskich (gdzie problem ten dotyczy 26% dziewcząt) nie jest niczym dziwnym urodzenie dziecka przez kilkunastoletnią dziewczynkę, natomiast w krajach kulturowo zbliżonych do Polski ciąże nastolatek nie są tak powszechne i kulturowo akceptowane (…). W Polsce problem ciąży nastolatek jest nieco mniejszy niż nastolatek w ogólnej populacji światowej i dotyczy ok. 3,4–5% ogólnej liczby wszystkich ciąż. Niektórzy podają jednak nieco wyższe dane, np. w połowie lat 80. ciąże nastolatek stanowiły 6% wszystkich ciąż, a obecnie wskaźnik ten wzrósł do 8%. Zobacz także: Mamo, tato – jestem w ciąży! Z danych zamieszczonych w Roczniku Demograficznym GUS (1997) wynika, że w Polsce w 1996 r. aż 33 512 dziewcząt w wieku do 19 lat urodziło dzieci, w tym: 415 dziewcząt w wieku 15 lat i mniej (aż 7 dziewcząt w tym wieku urodziło już drugie dziecko), 1549 dziewcząt w wieku 16 lat (w tym 48 urodziło drugie dziecko, a 2 – trzecie dziecko), 4351 17-latek (w tym 220 urodziło drugie dziecko, 12 – trzecie), 9544 18-latek (w tym 808 urodziło drugie dziecko, 49 – trzecie, 3 – czwarte) 17 653 19-latek (w tym 2175 urodziło drugie dziecko, 180 – trzecie, 14 – czwarte). W 2001 r. polskie dziewczęta w wieku 15–19 lat urodziły 25 777 dzieci, w tym: 349 dziewcząt nie osiągnęło jeszcze wieku 15 lat, 14 miało co najwyżej 14 lat, 7 dziewczynek pochodziło z grupy 13-latek, jedno dziecko urodziła 12-letnia dziewczynka (Rocznik Demograficzny GUS, 2002). W 2004 r. w Polsce przyszło na świat 4263 dzieci, których matki miały mniej niż 17 lat. W Gdańsku na 1000 kobiet przypadało w 1985 r. 29,8 ciąż nastolatek w wieku 15–19 lat, w 1995 r. – 20,5, w 1998 r. – 17,9, a w 1999 r. – 16,8. Rozbieżności w podawanych odsetkach ciąż młodocianych zależą nie tylko od ośrodka, w którym przeprowadzono badania, ale także od przyjętej metodologii. Część autorów uważa bowiem, że nastolatki rodzące dziec­ko to grupa do 18. inni – do 19. (...) Niektórzy uważają, że nastoletnie lub młodociane ciężarne i matki to kobiety, które zaszły w ciążę i/lub urodziły dziecko do 18. Częste ciąże wśród nastolatek w USA W Stanach Zjednoczonych liczba urodzeń dziecka wśród młodocianych jest jedną z najwyższych i wynosi 97 na 1000 porodów (9,7% wszystkich ciąż). W latach 1942–1982 liczba nastolatek w ciąży wzrosła o 800%. Istnieje prawdopodobieństwo, że 40% wszystkich amerykańskich nastolatek zajdzie w ciążę przynajmniej raz zanim osiągnie 20. Należy zwrócić uwagę na znaczenie czynnika kulturowego przy rozpatrywaniu liczby ciąż nastolatek w tym wielokulturowym społeczeństwie. Z badań wynika, że anglojęzyczne nastolatki częściej zachodzą w pierwszą lub drugą ciążę niż ich rówieśniczki pochodzenia meksykańskiego na stałe mieszkające w Stanach Zjednoczonych. Pewnym wytłumaczeniem zachodzących różnic jest mniejsza kontrola ze strony rodzin anglojęzycznych Amerykanek oraz słabsze więzi rodzinne. Zobacz także: Kobiety w ciąży – o co się martwią? Nastoletnie ciąże w Europie Szacuje się, że w Wielkiej Brytanii na 1000 porodów przypada 46 urodzeń przez nastolatki (4,6%), w Japonii i Holandii – 10 (1%), w Niemczech – 9 (0,9%, w Szwajcarii – 5 (0,5%). Zauważa się wzrost problemu ciąż u nieletnich w byłych krajach Związku Radzieckiego, Czechosłowacji oraz Jugosławii. W Polsce coraz mniej ciąż u nastolatek mieszkających w miastach W Polsce nastąpiła korzystna zmiana wzorca płodności, wyrażająca się zmniejszaniem ciąż nastolatek, szczególnie tych, które mieszkają w mieście. W latach 1989–2000 w opiniach demografów nastąpił spadek liczby ciąż u nastolatek o ok. 45%. O ile jeszcze w 1989 r. współczynnik urodzeń żywych wśród dziewcząt do 19. wynosił 30,9 na 1000 kobiet, to w 2000 r. zmniejszył się do 16,9 na 1000 kobiet. Niestety, wraz ze wzrostem bezrobocia, a co za tym idzie, obniżeniem statusu społeczno-ekonomicznego, wzrasta liczba ciąż u młodocianych w najbiedniejszych regionach. Szacuje się, że w uboższych regionach, dotkniętych najwyższym poziomem bezrobocia, częstość porodów u dziewcząt w wieku do 16 lat jest od dwu- do trzyipółkrotnie wyższa niż w regionach zamożniejszych. Dane z innych krajów, np. Wielkiej Brytanii, są jeszcze bardziej niepokojące, dowodzą bowiem, że nastolatki z najbiedniejszych regionów Anglii zachodzą w ciążę sześciokrotnie częściej niż dziewczęta z obszarów najzamożniejszych. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że spadek urodzeń dotyczy głównie starszych nastolatek w wieku od 18 do 19 lat, podczas gdy w grupie małoletnich dziewcząt częstość urodzeń pozostaje od lat 90. XX wieku na podobnym poziomie i wynosi ok. 20% wszystkich porodów nastolatek. Około 3,5% dziewcząt w wieku 13–19 lat zostaje matkami, z tego ponad 50% rodzi dziecko po ukończeniu 17. Badania wskazują także, że ok. 53% nastolatek, które urodziły dziec­ko przed 17. ponownie zachodzi w ciążę przed 19. W Polsce ten wskaźnik sięga do 60%. W przeprowadzonych dotąd badaniach rysuje się pewna prawidłowość. Zauważono, że prawdopodobieństwo, iż nastolatka zostanie matką znacznie zwiększa się, jeśli jej matka zaszła w ciążę jako adolescentka (nawet do 85% częściej niż w rodzinach, gdzie matka urodziła swoje wszystkie dzieci, będąc dojrzałą kobietą). Być może ma w tym swój udział powielanie przez dziewczęta pewnego rodzaju wzorca zachowań seksualnych ich matek. Czynnikiem ryzyka są też trudności szkolne. Zauważono, że pozytywne doświadczenia szkolne (aspiracje, osiągnięcia w jakiejś dziedzinie lub w sporcie) chronią nastolatki przed ciążą (...). Większość kobiet jest zdolnych do macierzyństwa między 15. a 45. r. ż., jednak wyniki badań wskazują, że zarówno przed 18. jak i po 35. r. ż. istnieje więcej czynników ryzyka dla prawidłowego przebiegu procesu prokreacji. Wzrasta zagrożenie wadami rozwojowymi u dziecka, co może wpływać na wzrost odczuwanego poziomu lęku i innych negatywnych emocji. Fragment pochodzi z książki „Nastoletnie matki” autorstwa M. Bidzan (Impuls 2007). Publikacja za zgodą wydawcy. Zobacz także: Ciąża z ręcznikiem – mity o zapłodnieniu i antykoncepcji Piątek, 22 września 2000 (00:35) Ciążę można usunąć od 12 tygodnia - tak zadecydował w czwartek szwajcarski parlament legalizując aborcję. Usunięcia ciąży można dokonać pod warunkiem, że matka przekaże wcześniej lekarzowi pisemne oświadczenie, iż urodzenie dziecka postawiłoby ją w trudnej sytuacji. Nikt nie będzie jednak sprawdzał prawdziwości takiego oświadczenia. Matka nie będzie też musiała się przed nikim tłumaczyć ze swojej decyzji. Nowe prawo nakłada natomiast na lekarza, który przeprowadza taki zabieg obowiązek dokładnego zapoznania kobiety z medycznymi komplikacjami jakie może nieść ze sobą aborcja. Zostanie też zobligowany do poinformowania pacjentki o tym, że może oddać niechciane dziecko do adopcji. Większość szwajcarskich partii jest zadowolona z dzisiejszej decyzji o legalizacji aborcji. Politycy z satysfakcją podkreślają, że wreszcie zakończy się aktualna hipokryzja. Bo choć od 1946 roku usuwanie ciąży było w Szwajcarii zabronione, to jednak od lat większość tutejszych szpitali i prywatnych ginekologicznych gabinetów bezkarnie przeprowadza tego typu zabiegi. Ostatnie sondaże wykazują, że ponad 60 procent Szwajcarów uważa, że kobiety mają prawo same decydować o ewentualnym usunięciu ciąży. Posłuchaj także relacji z Genewy korespondenta RMF FM Tomasza Surdela: 00:35 Dodatki rodzinne mają na celu częściową rekompensatę kosztów poniesionych przez rodziców na dzieci. Obejmują one dodatki na dziecko i edukację, a także dodatki na urodzenie oraz adopcję. Komu przysługuje dodatek na dziecko? • Pracownicy i osoby prowadzące działalność na własny rachunek, poza sektorem rolnym (osoby te podlegają ustawie o federalnych świadczeniach rodzinnych FamZG) • Osoby niepracujące w rozumieniu AHV: FamZG zapewnia również bezrobotnym oraz tym o częściowych dochodach. • Osoby pracujące w rolnictwie. Federalna ustawa o zasiłkach rodzinnych w rolnictwie (FLG) stosuje specjalny przepis, który uprawnia zarówno rolników prowadzących działalność na własny rachunek, jak i pracowników rolnych do zasiłków rodzinnych. Które dzieci mają prawo do zasiłków rodzinnych? • własne dzieci, niezależnie od tego, czy jesteś żonaty jako rodzic, czy nie, lub czy są dziećmi adoptowanymi • niebiologiczne dzieci, które żyją głównie w twoim gospodarstwie domowym aż do momentu osiągnięcia pełnoletniości • dzieci z opieki, które przyjąłeś pod swoją opiekę jako rodzina zastępcza • rodzeństwo i wnuki, za które podjąłeś się utrzymywać jako rodzina zastępcza Jakie są rodzaje zasiłków i ile wynoszą? • dodatek dziecięcy (Kinderzulage) w wysokości 200 CHF dla dzieci od urodzenia do 16 lat. W przypadku dzieci, które nie mogą pracować z powodu choroby lub niepełnosprawności, zasiłek na dziecko wypłacany jest do 20 roku życia. • dodatek edukacyjny (Ausbildungszulage) w wysokości 250 CHF miesięcznie dla każdego dziecka od 16 roku życia do ukończenia nauki, ale maksymalnie do 25 roku życia. Dodatek edukacyjny nie przysługuje dzieciom, których roczny dochód brutto przekracza 28 440 franków. Dodatek rodzinny dla dzieci mieszkających poza granicami Szwajcarii. Dodatki rodzinne są przyznawane dzieciom za granicą, jeśli Szwajcaria jest do tego zobowiązana na mocy umowy o ubezpieczeniu społecznym, czyli obywatele krajów UE lub EFTA otrzymują zasiłki rodzinne dla dzieci mieszkających w krajach UE lub EFTA. Zasiłki dla pracujących w niepełnym wymiarze godzin. Masz również prawo do dodatków rodzinnych za pracę w niepełnym wymiarze godzin, jeśli twoja pensja wynosi co najmniej 592 franków miesięcznie lub 7110 franków rocznie. Jednak, jeśli wynagrodzenie jest niższe, to masz prawo do dodatków rodzinnych dla bezrobotnych. Będąc zatrudnionym u kilku pracodawców, twoje wynagrodzenie liczone jest jako całość. Pracodawca, który zapewnia najwyższe wynagrodzenie, jest odpowiedzialny za wypłacanie dodatku rodzinnego. Niezdolność do pracy. W sytuacji takiej jak choroba lub wypadek, zasiłki rodzinne będą w każdym przypadku wypłacane w miesiącu, w którym nastąpiły te okoliczności lub w ciągu trzech kolejnych miesięcy. Są one także zaplanowane podczas urlopu macierzyńskiego, ale liczone są maksymalnie przez 16 tygodni. Jeśli jesteś zarówno samozatrudniony, jak i zatrudniony, musisz otrzymywać zasiłki rodzinne za pośrednictwem pracodawcy, pod warunkiem, że wynagrodzenie przekracza 7 110 CHF rocznie, a stosunek pracy został otrzymany przez ponad 6 miesięcy lub jest nieokreślony. Co się stanie, jeśli jestem samozatrudniony lub jeśli mój pracodawca nie musi płacić składek? Jako osoba prowadząca działalność na własny rachunek lub jako pracownik pracodawcy nieskładkowego, podlegasz przepisom dotyczącym zasiłków rodzinnych w kantonie, w którym jesteś zarejestrowany w AHV. Musisz tam dołączyć do funduszu kompensacyjnego dla rodzin (Familienausgleichskasse) – nawet jeśli nie otrzymujesz zasiłków rodzinnych. Gdzie powinienem się zgłosić jeśli nie pracuję? Jako osoba niepracująca, jesteś zwykle objęty kantonalnym funduszem kompensacyjnym swojego kantonu zamieszkania. Gdzie ubiegać się o zasiłki rodzinne? Jeśli ubiegasz się o zasiłki rodzinne, musisz złożyć wniosek o przyznanie kwestionariusza: • Jako pracownik zazwyczaj przesyłasz wniosek swojemu pracodawcy • Jako osoba prowadząca działalność na własny rachunek złóż wniosek do Funduszu Wyrównawczego Rodzin (Familienausgleichskasse), z którym jesteś związany. • Jako osoba niepracująca, musisz złożyć wniosek do kantonalnego biura odszkodowawczego ( Ausgleichskasse) swojego miejsca zamieszkania. Prześlij tam wszystkie niezbędne dokumenty uzupełniające. W jaki sposób wypłacane są zasiłki rodzinne? Zasiłki rodzinne otrzymujesz w następujący sposób: • Jako pracownik otrzymujesz wraz z wynagrodzeniem • Samozatrudniony otrzymujesz bezpośrednio przez Fundusz Wyrównania Rodziny (Familienausgleichskasse) • Jako osoba niepracująca zazwyczaj bezpośrednio przez kantonalne biuro ds. Odszkodowań (Ausgleichskasse ) w kantonie zamieszkania. Czy mogę ubiegać się dodatki rodzinne wstecz? Tak. Możesz ubiegać się o retrospektywne prawo do wypłaty zasiłków rodzinnych, ale do 5 lat poprzedzających złożenie wniosku. Termin ten dotyczy wszystkich roszczeń powstałych od 1 stycznia 2009 r. Natomiast. Musisz zwrócić niesprawiedliwie pobierane dodatki rodzinne. Czy muszę zgłaszać zmiany? Zmiany w okolicznościach osobistych, finansowych i zawodowych, które wpływają na uprawnienia i ilość uprawnień, muszą być zgłaszane niezamówione do pracodawcy lub macierzystego opiekuna rodzinnego. Przykłady obejmują: • narodziny lub śmierć dziecka, wyjazd dziecka ze Szwajcarii • początek, zakończenie lub zakończenie edukacji dziecka • separacja lub rozwód i zmiany w urlopie rodzicielskim • podjęcie lub rezygnacja z pracy zarobkowej przez drugiego rodzica, jak również zmiana kantonu, w którym drugi rodzic jest zatrudniony lub mieszka w dziecko • otrzymywanie dodatków rodzinnych dla niepracujących: zmiana sytuacji dochodowej i rozpoczęcie uzyskiwania prawa do pracy. Nieuzasadnione otrzymywanie świadczeń i naruszenie obowiązków sprawozdawczych są karalne. źródło// Dlaczego narodziny dziecka muszą być zgłaszane przedstawicielstwom szwajcarskim? Jak należy postępować? Narodziny w Polsce Państwa córki lub syna nie są automatycznie zgłaszane przez polskie urzędy stanu cywilnego. Do tego są zobowiązani Państwo. Proszę zrobić to możliwie szybko po narodzinach dziecka. Narodziny dziecka (rodzice w związku małżeńskim) Proszę postarać się o odpis zupełny aktu urodzenia dziecka w urzędzie stanu cywilnego miejsca urodzenia i przesłać go do ambasady. Dokument ten nie powinien być starszy niż 6 miesięcy. Przekażemy go celem dokonania wpisu do gminy pochodzenia. W momencie urodzenia dziecko uzyskuje automatycznie obywatelstwo szwajcarskie, niezależnie od tego, czy matka, ojciec lub czy obydwoje są obywatelami szwajcarskimi. Bez informacji zwrotnej wpis zostaje dokonany zgodnie z prawem. Nie otrzymują Państwo żadnego pisemnego potwierdzenia z gminy pochodzenia o wpisie narodzin. W przypadku jeśli posiadają Państwo książeczkę rodzinną „Familenbüchlein”, może w niej zostać dokonany wpis o narodzinach dziecka. Proszę przekazać książeczkę wraz z aktem urodzenia. Wpis jest bezpłatny, jeśli następuje w momencie zgłoszenia. W terminie późniejszym jest płatny. Jeśli życzą Państwo sobie wystawienia dokumentu podróży (paszport lub dowód osobisty), znajdą Państwo niezbędne informacje w części „Paszort/Dowód osobisty”. Dokument podróży może być wystawiony po wpisie do rejestru Infostar lub też w terminie późniejszym. Narodziny (rodzice nie są w związku małżeńskim) 1. Proszę postarać się o odpis zupełny aktu urodzenia dziecka w urzędzie stanu cywilnego miejsca urodzenia i przesłać go do ambasady. Dokument ten nie powinien być starszy niż 6 miesięcy. Jeśli ojciec uznał oficjalnie dziecko, nalezy dostarczyć następujace dokumenty: odpis zupełny aktu urodzenia zaświadczenie o uznaniu ojcostwa potwierdzenie obywatelstwa 2. Proszę postarać się w odpowiednim urzędzie stanu cywilnego o następujące dokumenty partnera zagranicznego w oryginale (nie starsze niż 6 miesięcy): odpis zupełny aktu urodzenia matki lub ojca innej narodowości zaświadczenie o obywatelstwie partnera zagranicznego zaświadczenie o aktualnym stanie cywilnym partnera zagranicznego w chwili narodzin dziecka 3. Proszę przesłać wszystkie dokumenty do naszej ambasady. Dokumenty są przeznaczone dla Szwajcarii i nie mogą zostać zwrócone. 4. Obywatelstwo szwajcarskie i dokumenty podróży: Jeśli matka dziecka jest stanu wolnego z obywatelstwem szwajcarskim, dziecko uzyskuje również obywatelstwo szwajcarskie. Jeśli ojciec dziecka jest stanu wolnego z obywatelstwem szwajcarskim i uznał dziecko, uzyskuje ono również obywatelstwo szwajcarskie, jeśli jest urodzone po 1 stycznia 2006 roku. Jeśli narodziny nastąpiły przed 1 stycznia 2006 roku, może ono pod pewnymi warunkami w trybie uproszczonym otrzymać obywatelstwo. Dokładne informacje otrzymają Państwo w ambasadzie. Jeśli dziecko jest obywatelem Szwajcarii, można złożyć wniosek o dokument podróży (paszport lub dowód osobisty), po tym jak zostanie zerejestrowane w Infostar. Narodziny (inne przypadki) Proszę skontaktować się z tą ambasadą i pytać o akta, które są niezbędne do dokonania wpisu o urodzeniu przez gminę w Szwajcarii. Szczegółowe informacje znajdują się na stronie niemieckiej, francuskiej, włoskiej i angielskiej. Rageth, C. Juzi, H. Grossenbacher, for the Swiss Working Group of Obstetric and Gynecologic Institutions Obstetrics & Gynecology, 1999; 93: 332-337

urodzenie dziecka w szwajcarii